روشی که امروزه در مورد آب در میادین نفتی به کار میبریم، تأثیر زیادی بر محیط زیست دارد، به خصوص به این دلیل که باعث ایجاد مشکلات زیادی از نوع آلودگی میشود. این اتفاق به این دلیل رخ میدهد که روشهای سنتی باعث آزاد شدن مواد شیمیایی مضر در طبیعت میشوند و هم آبزیان و هم حیوانات خشکی را تحت تأثیر قرار میدهند. تحقیقات نشان میدهند که زمانی که آب پس از پردازش در این مکانها به صورت نادرست دفع یا شسته میشود، رودخانهها و دریاچههای اطراف دچار خسارات جدی میشوند. به عنوان مثال مناطق نزدیک به مکانهای استخراج نفت را در نظر بگیرید - مردم در آن مناطق به طور مداوم شاهد حضور مواد سمی بیشتری در آب آشامیدنی خود هستند. این موضوع تنها بد برای جمعیت ماهیها نیست؛ بلکه کل اکوسیستمها در مواقعی که کیفیت پایهای آب در مناطق فعال حفاری کاهش پیدا میکند، با مشکل مواجه میشوند.
این روشهای قدیمی انجام کار، گازهای گلخانهای زیادی را وارد هوا میکنند و باعث بدتر شدن تغییرات اقلیمی نسبت به وضعیت فعلی میشوند. صنعت نفت و گاز به تنهایی روزانه مقادیر عظیمی دیاکسید کربن و سایر گازهای مضر را به جو زمین آزاد میکند. سازمانهایی مانند گرینپیس و دبیوفدبلیواف سالهاست که با قدرت در حال مبارزه هستند تا شرکتها را مجاب به اصلاح رفتار کنند. بر اساس آخرین تحقیقات این سازمانها، فرصت زیادی هم برای رسیدن به نقاط بحرانی و خطرناک باقی نمانده است. آنها تأکید میکنند که شرکتهای سوخت فسیلی باید هرچه سریعتر به دنبال گزینههای سبزتری بگردند اگر میخواهند با اهداف بینالمللی کاهش آلایندگی که توسط دولتهای جهان تعیین شدهاند، همگام بمانند. برخی از کارشناسان حتی هشدار میدهند که تأخیر بیشتر میتواند بهایی برابر میلیاردها دلار در فرصتهای از دست رفته را برای آنها به همراه داشته باشد.
هنگامی که شرکتهای نفتی شروع به اجرای روشهای سبز تصفیه آب میکنند، اغلب شاهد بهبود خط پایینی خود و همچنین افزایش کارایی کلی هستند. برنامههای سبز معمولاً به صرفهجویی در هزینهها کمک میکنند زیرا موجب کاهش ضایعات و استفاده بهتر از منابع موجود میشوند. به عنوان مثال، سیستمهای فیلتراسیون جدیدتری وجود دارند که در واقع میزان بازیابی آب را افزایش میدهند. این سیستمها به این معنی هستند که اپراتورها آب کمتری را هدر نمیدهند و مقدار قابل توجهی آب برای استفاده مجدد در طول فرآیندهای خود دارند. صرفهجویی مالی واقعی است، البته یک مزیت دیگر نیز وجود دارد: حفاظت از محیط زیست به جای اینکه تنها یک فکر جانبی باشد، بخشی از مدل کسب و کار تبدیل میشود.
حسابداران صنعتی سالهاست که به این نکته اشاره میکنند که سبز عمل کردن واقعاً میزان دیده شدن شرکتها توسط عموم مردم را افزایش میدهد و به طور طبیعی سرمایهگذارانی را جذب میکند که به دنبال سرمایهگذاری در کسبوکارهای مسئولیتپذیر از نظر محیط زیست هستند. این موضوع از سوی ارقام نیز تأیید میشود، بسیاری از مطالعات نشان میدهند که شرکتهایی که به طور جدی نسبت به پایداری اهتمام دارند، تمایل دارند در آینده بازدهی بهتری را تجربه کنند، چرا که رویکردهای دوستدار محیط زیست در حال تبدیل شدن به روش استاندارد در سراسر اتاقهای هیئت مدیره هستند. آنچه امروزه شاهد آن هستیم، همراستا شدن واقعی بین آنچه سرمایهگذاران میخواهند و آنچه مشتریان امروزی انتظار دارند میباشد. برای بهرهبرداران حوزه نفت به طور خاص، پیشبینی این روند به این معناست که خود را به عنوان پیشرویان و نه دنبالهرویان در کاهش اثرات زیستمحیطی خود از طریق مدیریت هوشمندانهتر از منابع و روشهای تولید پاکتر معرفی کنند.
بسیاری از حرکتها به سمت روشهای سبزتر تصفیه آب در بخش نفت ناشی از فشارهای دولتی و نظارتی در سراسر جهان است. کشورهای اروپایی و شمال آمریکا شروع به وضع قوانین سختگیرانهای کردهاند که شرکتها را مجبور به تغییر به افزودنیهای دوستدار محیط زیست برای نیازهای تصفیه آب میکنند. این قوانن جدید به طور قطع کمک میکنند تا خسارات محیط زیستی کاهش یابد و همچنین بهبودهایی در نحوه تصفیه آب در فرآیندهای صنعتی را تسهیل کنند. اما رسیدن به این سطح برای کسبوکارها آسان نیست. بسیاری از شرکتها با مشکلات انطباق مواجه میشوند وقتی که به این جایگزینهای سبز تغییر میکنند. این تغییر معمولاً سرمایهگذاریهای بزرگی در تجهیزات جدید و آموزش کارکنان در پی دارد و علاوه بر این، باید مقررات عملیاتی قدیمی که قبلاً به خوبی کار میکردند را تغییر داد.
نروژ، آلمان و کانادا در زمینه پیشبرد این مقررات برجسته هستند. هر کشوری سیستمهای قابل قبولی را برای سبزتر کردن فرآیندها ایجاد کرده است که در نحوه اجرای عملیات تجاری در آن منطقه مشهود است. شرکتهای فعال در این مناطق تمایل دارند نتایج بهتری در گزارشهای زیست محیطی خود داشته باشند و همچنین از طریق فرآیندهای بهینهتر، هزینهها را کاهش دهند. ارزش واقعی زمانی مشهود میشود که به اجرای عملی این قوانین و نه فقط نظریههای آن توجه شود. برای شرکتهای نفتی به طور خاص، تطبیق با این مقررات دیگر تنها مفید برای سیاره نیست، بلکه امری لازم برای حفظ رقابتپذیری بدون هدر رفتن هزینهها محسوب میشود.
مادههای ضد خوردگی یکی از ابزارهای مهم برای حفظ سلامت ساختارهای زیربنایی در میدانهای نفتی به شمار میروند. این مواد به گونهای طراحی شدهاند که در شرایط سخت میدانهای نفتی دوام بیاورند و به کاهش نیاز به تعمیر یا تعویض تجهیزات کمک کنند. به عنوان مثال، در منطقه دریای شمال، پس از به کارگیری روشهای بهتر کنترل خوردگی، هزینههای نگهداری تقریباً ۴۰ درصد کاهش یافت. تفاوت اصلی مهارکنندههای خوردگی جدید با نسخههای قدیمی، سمیت کمتر آنهاست که این موضوع به دلیل اعمال مقررات سختگیرانهتر محیط زیستی توسط شرکتها، اهمیت فزایندهای پیدا کرده است. اکنون بیشتر متخصصان صنعت، استفاده از مهارکنندههای خوردگی سبز را یک روش استاندارد و نه یک گزینه اختیاری میدانند، زیرا این رویکرد ضمن تقویت زیرساختها، پیگیری فعالیتهای میدانهای نفتی را از لحاظ زیستمحیطی نیز تسهیل میکند.
عوامل ضد کف با کارایی بالا، نحوه برخورد ما با تصفیه آب در میادین نفتی سراسر آمریکای شمالی را در حال تغییر هستند. این محصولات به گونهای عمل میکنند که حبابها را قبل از تشکیل شدن از بین میبرند و از تجمع کف که تصفیه آب را سختتر میکند جلوگیری میکنند. آزمایشهای صنعتی نشان میدهند که این روشها در مقایسه با روشهای قدیمیتر در حفظ شفافیت مایعات و افزایش نتایج تصفیه عملکرد بهتری دارند، به طوری که برخی از واحدها افزایش 30 درصدی در مؤثر بودن را گزارش کردهاند. به آنچه در منطقه ساحل خلیج مکزیک به ویژه در منطقه خلیج مکزیک اتفاق افتاده نگاه کنید، جایی که شرکتها شروع به استفاده از امولسیفایرهای گیاهی کردهاند. نتایج چنین استفادهای چه بسا کمتر شدن مواد شیمیایی است که وارد محیط زیست میشوند، اما همچنان همان سطح شفافیت در مایعات را به دست میآورند. بسیاری از این گزینههای جدید از منابع تجدیدپذیری مانند مشتقات سویا یا ذرت تهیه میشوند و به شرکتهای نفتی این امکان را میدهند تا از خسارات محیط زیستی بکاهند، بدون آنکه از استانداردهای عملکردی که به آنها عادت دارند کم کنند.
فرمولبندیهای مبتنی بر زیستتوده برای تصفیه آب امروزه روز به روز محبوبتر میشوند، عمدتاً به این دلیل که سمیت کمتری دارند و در طبیعت بسیار سریعتر تجزیه میشوند. این محصولات از موادی مثل روغنهای گیاهی و ضایعات کشاورزی ساخته میشوند و اثرات مخرب بر محیط زیست را کاهش میدهند و در عین حال با اهداف جهانی در زمینه پایداری هماهنگ هستند. برخی مطالعات نشان میدهند که این مواد شیمیایی طبیعی بدون کاهش کارایی در مقایسه با معادلهای سنتزی خود عملکرد بهتری دارند. بررسی اعداد و دادههای صنعتی نشان میدهد که نرخ پذیرش این محصولات هم رشد قابل توجهی داشته است؛ در حدود ۲۵ درصد افزایش در انتخاب گزینههای مبتنی بر زیستتوده طی پنج سال گذشته. این موضوع نشان میدهد که مردم امروزه واقعاً به دنبال راهحلهای پاکتری هستند. تغییر از مواد شیمیایی سنتی به کاهش آلودگی کمک میکند و برای هر کسی که بخواهد ردپای کوچکتری بر روی سیاره زمین برجای بگذارد، منطقی است.
افزودنیهای بهبود دهنده روانکاری بر پایه استر نقش مهمی در بهتر شدن عملکرد سیستمهای دیزلی و همچنین حفظ محیط زیست ایفا میکنند. این افزودنیهای خاص برای سوختهای دیزلی با گوگرد بسیار پایین امروزی طراحی شدهاند و به طور قابل توجهی از فرسایش قطعات سیستم تزریق سوخت میکاهند. این موضوع به این معنی است که موتورها طول عمر بیشتری دارند و سوخت را به طور کارآمدتری مصرف میکنند. بسیاری از بهرهبرداران از ناوگانهای صنعتی مختلف گزارش دادهاند که با استفاده از این راهکارهای بر پایه استر، مصرف سوخت خودروهایشان بهبود یافته است، موضوعی که از دو دیدگاه صرفهجویی در هزینه و همچنین رسیدن به استانداردهای انتشار آلاینده بسیار مهم است. متخصصان مکانیک و سوخت به طور مداوم اهمیت این افزودنیها را در آینده برجسته میکنند، زیرا مقررات روز به روز سختگیرانهتر میشوند. این روند از سوی تولیدکنندگان نیز آغاز شده و شاهد هستیم که تعداد بیشتری از آنها این افزودنیها را به عنوان یک روال استاندارد برای سیستمهای دیزلی مدرن پیشنهاد میدهند.
عوامل ترکنده که انجام دهنده چندین کار هستند، در دستیابی به نتایج خوب در تصفیه آب اهمیت زیادی دارند، زیرا به بهتر شدن نفوذ سیالات در سطوح کمک کرده و مقاومت بین مواد را کاهش میدهند. این افزودنیهای قدرتمند در شرایط مختلف عمل میکنند و باعث میشوند مایعات به راحتی روی زیرلایههای مختلف پخش شوند، به همین دلیل استفاده از آنها در میدانهای نفتی که کارایی اهمیت زیادی دارد، بسیار مناسب است. آزمایشهای میدانی نیز بهبودهای واقعی را نشان دادهاند؛ مانند زمانی که کشش سطحی به طور قابل توجهی کاهش یافته و فرآیند تصفیه را بسیار روانتر میکند. نکته جالب این است که این محصولات در عین حال از اقدامات سبز نیز حمایت میکنند. با کمک کردن به تصفیه بهتر آب، شرکتهای بخش نفت و گاز میتوانند ضایعات را کاهش داده و اکوسیستمهای محلی را بدون اینکه بهرهوری عملیاتی خود را از دست بدهند، حفظ کنند؛ چیزی که با افزایش سفتگیری مقررات زیستمحیطی اهمیت بیشتری پیدا میکند.
عوامل خیسکننده سیلیکونی ثابت کردهاند که در مقایسه با گزینههای قدیمیتر در کار با محلولهای پایهدار آبی عملکرد بهتری دارند. این مواد به خوبی کار میکنند زیرا به رفعات به چسبیدن صحیح تیمارها به سطوحی که به دلیل ترکیب شیمیاییشان خیس کردن آنها دشوار است، کمک میکنند. این موضوع در مکانهایی مانند میدانهای نفتی که تیمار آب باید بسیار دقیق باشد، اهمیت زیادی دارد. آزمایشهای واقعی نشان دادهاند که این عوامل میتوانند حرکت سیالات را درون سیستمها بهبود دهند و در واقع بهرهوری را به میزان قابل توجهی افزایش دهند. صنعت شاهد این است که شرکتهای بیشتری در پی کاهش هدررفت و تأثیرات زیستمحیطی، به گزینههای سیلیکونی روی میآورند. این امر کاملاً منطقی است زیرا این محصولات معمولاً دوام بیشتری دارند و در شرایط سختتر هم بهتر عمل میکنند و در عین حال از نظر کلی با محیط زیست سازگارتر هستند.
دریافت مقدار صحیح افزودنی و بررسی اینکه آیا آنها به خوبی با یکدیگر مخلوط میشوند، تفاوت بزرگی در بهرهبرداری بهینه از افزودنیهای میدان نفتی ایجاد میکند. دوز یا مقدار مصرف افزودنی بسیار مهم است، چرا که مقدار کم آن هیچ اثر مفیدی نخواهد داشت و مصرف بیش از حد آن تنها منجر به هدر رفتن پول میشود. دوزبندی مناسب به بهبود مصرف سوخت و کاهش آلودگی کمک میکند. در مورد مخلوط کردن افزودنیها، باید مطمئن شویم که آنها با مواد موجود در سیستم تداخل نداشته باشند یا مشکلاتی را در آینده ایجاد نکنند. آزمایشگاهها برای بررسی این موارد از دستگاههایی مانند کروماتوگرافی و طیفسنج استفاده میکنند. برخی از شرکتهای بزرگ داستانهایی را روایت میکنند که تنظیم دقیق دوز افزودنیها به آنها کمک کرده است هزاران دلار در هزینههای تعمیر و نگهداری صرفهجویی کنند و عمر تجهیزاتشان را چند ماه و گاهی چند سال افزایش دهند. این نتایج واقعی نشان میدهند که توجه به این جزئیات تنها یک کار تکنیکی نیست، بلکه به طور مستقیم بر عملکرد کلی و سودآوری شرکت تأثیر میگذارد.
نگاه کردن به چرخه عمر کامل محصولات از طریق ارزیابی چرخه عمر (LCA) هنگام تلاش برای درک اینکه افزودنیهای پایدار چگونه در تمام مراحل بر محیط زیست تأثیر میگذارند، واقعاً مهم است. در اصل، LCA تمام مراحل را از منبع تأمین مواد تا زمانی که یک شیء دور ریخته یا بازیافت میشود را در نظر میگیرد. به طور خاص برای افزودنیهای پایدار، این نوع ارزیابی به شرکتها کمک میکند تا دقیقاً متوجه شوند محصولاتشان در چه نقاطی ممکن است به طبیعت آسیب برسانند و راههایی برای رفع این مشکلات پیدا کنند. برخی از تحقیقات اخیر نشان میدهند که استفاده از روشهای LCA تفاوت قابل توجهی در سبزتر کردن عملیات میدانهای نفتی ایجاد کرده است. متخصصان صنعت به طور فزایندهای به این ارزیابیها روی میآورند تا مطمئن شوند مواد شیمیایی مورد استفاده شان با استانداردهای مدرن پایداری هماهنگ هستند. این علاقه روزافزون نشان میدهد که ارزیابی چرخه عمر (LCA) تنها یک ابزار دیگر نیست، بلکه به یک ضرورت برای هر کسی که جدیت در کاهش آسیبهای محیط زیستی را در کنار انجام عملیات پرسود دنبال میکند، تبدیل شده است.
بررسی موارد واقعی در دنیای واقعی که راهکارهای پایدار تصفیه آب با موفقیت اجرا شدهاند، درسهای مهمی برای بهبود عملیات میدانهای نفتی در سراسر جهان در پی دارد. بسیاری از شرکتهای مختلف در مناطق گوناگون اقدام به استفاده از این رویکردها کردهاند تا عملکرد روزمره خود را افزایش دهند و همزمان تأثیرات منفی بر محیط زیست را کاهش دهند. آنچه از تجربیات آنها فرا میگیریم شامل نکات عملی مانند ترکیب تکنیکهای نوین فیلتراسیون با تیمارهای شیمیایی است که واقعاً تفاوتی در میزان آبی که مجدداً استفاده میشود و مقدار آلایندههای حذف شده ایجاد میکند. وقتی با شرکتهایی که این سیستمها را اجرا کردهاند صحبت میکنیم، اغلب به بهبود واقعی در کارایی اشاره میکنند و همچنین اثرات مثبتی را بر اکوسیستمهای محلی مشاهده میکنند. این داستانهای موفق تنها داستانهای خوشایند نیستند، بلکه مسیرهای واقعی پیش رو برای شرکتهایی هستند که قصد دارند سرمایهگذاریهای مشابهی در حوزه پایداری را در عملیات خود انجام دهند.
اخبار داغ2025-01-14
2025-01-14
2025-01-14
2025-01-14