سیالهای حفاری بر پایه آب همچنان انتخاب اصلی بسیاری از شرکتها در این حوزه محسوب میشوند، عمدتاً به این دلیل که از لحاظ محیط زیستی بهتر هستند و معمولاً هزینه کار با آنها کمتر است. این مخلوطها با آب معمولی شروع میشوند اما با موادی مانند خاک رس، انواع پلیمرها و همچنین مواد شیمیایی مختلفی ترکیب میشوند که به کنترل ویسکوزیته (ضخامت یا رقیق بودن) سیال، سطح اسیدی آن و همچنین ثبات کلی در طول عملیات کمک میکنند. یکی از مزایای بزرگ سیالهای بر پایه آب، توانایی بالای آنها در کار با شرایط مختلف در محل پروژه است، به ویژه زمانی که نزدیک منابع آب شیرین یا مناطقی که اکوسیستمها نیاز به حفاظت از آلودگی دارند کار میکنند. دادههای صنعتی نشان میدهند که این نوع سیالها همچنان سهم بزرگی از بازار را به خود اختصاص دادهاند، که با توجه به اثربخشی اثبات شده آنها در طول زمان و در پروژههای بسیار حفاری در سراسر جهان، کاملاً منطقی است.
مایعات پایهروغنی در شرایط دشوار حفاری به خوبی عمل میکنند زیرا مواد خاصی به نام امولسیونکننده دارند. این افزودنیها به حفظ مخلوط مناسب همه چیز کمک میکنند تا روغن و آب در حین عملیات از هم جدا نشوند. عامل دیگری که مهم است، این است که چه موادی به سوخت دیزلی اضافه میشود. این افزودنیها در واقع اصطکاک را به میزان قابل توجهی کاهش میدهند و فرآیند حفاری را روانتر میکنند. شرکتهای حفاری تمایل دارند از این راهحلهای پایهروغنی در برخورد با سازندهای سنگی پیچیده زیرزمینی استفاده کنند، به خصوص در مکانهایی که مقدار زیادی خاک رس یا سنگ شیل وجود دارد. افرادی که این موضوع را در دانشگاه استاونگر مطالعه میکنند، برجسته میکنند که هرچند نگرانیهای زیستمحیطی و هزینههای بالاتری وجود دارد، مایعات پایهروغنی همچنان مزایای خاصی در حفظ ثبات چاهها در حین عملیات حفاری فراهم میکنند.
مایعات مبتنی بر سنتتیک در مقایسه با گلهای حفاری قدیمی به گزینهای پرکاربرد تبدیل شدهاند، این مایعات بهگونهای طراحی شدهاند که در شرایط سخت حفاری عملکرد بهتری داشته باشند. این مایعات از روغنهای سنتتیک یا استرهای سنتتیک تولید میشوند و تمام مزایای مایعات مبتنی بر نفت را دارند، مانند روانکاری بهتر و ثبات بیشتر، اما بدون مشکلات زیاد محیط زیستی. آنچه آنها را متمایز میکند، عملکرد عالیشان در دماهای بسیار بالا یا پایین است، که در حفاریهای عمیق یا در سازندهای بسیار داغ اهمیت زیادی دارد. مهندسان میدان متوجه شدهاند که شرکتهای بیشتری در حال استفاده از این مایعات سنتتیک هستند، چرا که آسیبهای محیط زیستی کمتری ایجاد میکنند و در عین حال عملیات حفاری را روانتر انجام میدهند. این جابجایی به سمت مایعات سنتتیک بخشی از تصویر بزرگتری است که در آن شرکتهای حفاری به دنبال داشتن مجوز سبز و همچنین عملکرد قوی از تجهیزاتشان هستند.
شستشوی حفاری اهمیت زیادی در حفظ دمای مناسب و روانکاری صحیح تجهیزات حفاری دارد، که به بهتر شدن عملیات و افزایش سرعت آن کمک میکند. هنگام انجام عملیات حفاری، گرمای زیادی تولید میشود و این شستشوها عملاً به عنوان یک سیستم خنککننده عمل میکنند و از داغ شدن بیش از حد و خراب شدن قطعات جلوگیری میکنند. بدون خنککاری مناسب، تجهیزات سریعتر از حد معمول فرسوده میشوند. ما در برخی از پروژهها شاهد بودیم که اپراتورها سطح شستشو را به خوبی مدیریت نمیکردند و به همین دلیل ماشینها خیلی زودتر از موعد دچار خرابی میشدند. برخی گزارشهای میدانی نشان میدهند که زمانی که شرکتها به درستی از شستشوی حفاری مناسب استفاده میکنند، زمان حفاری حدود 15 تا 20 درصد کاهش پیدا میکند. این بهبود عملکرد به معنای کاهش زمان توقف و کاهش هزینههای تعمیر در طول زمان است و این هم دلیل این است که اکثر حفارهای با تجربه مدیریت شستشوی خود را بسیار جدی میگیرند.
سیالهای حفاری اساساً به عنوان سیستم حمل و نقل برای خارج کردن تراشههای سنگی از چاه و بازگرداندن آنها به سطح عمل میکنند، که این امر باعث انجام روانه عملیات در عمق چاه میشود. آنچه اتفاق میافتد این است که این سیالها تمام این ذرات کوچک سنگی که در حین حفاری تولید میشوند را معلق نگه میدارند و آنها را از محلی که مته مشغول کار سخت است دور میکنند. این موضوع از ایجاد مشکلات گرفتگی جلوگیری میکند و اجازه میدهد عملیات بدون وقفه ادامه یابد. علاوه بر حرکت دادن ضایعات، سیالهای حفاری همچنین به حفظ ثبات چاه کمک میکنند. آنها تعادل فشاری مهمی ایجاد میکنند که از فروپاشی دیوارههای چاه به داخل جلوگیری میکند و در طول فرآیند حفاری چیزی را که مهندسان آن را یکپارچگی سازهای مینامند حفظ میکند. بررسی سوانح حفاری گذشته نشان میدهد که متخصصان به طور مداوم مدیریت ضعیف سیال را یکی از دلایل اصلی شکستهای جدی در عملیات میدانند. مدیریت صحیح و نگهداری سیالهای حفاری یک گزینه نیست؛ این کار ضروری است اگر شرکتها بخواهند از هزینههای متوقف کردن کار و مشکلات ایمنی در حین حفاری عمیق در زمین جلوگیری کنند.
افزودنیهای ضد خوردگی که به مواد حفاری اضافه میشوند، نقش مهمی در جلوگیری از آسیب به سازند ایفا میکنند و به این ترتیب عملیات حفاری را در طول زمان بهخوبی ادامه میدهند. اساساً این افزودنیها با کاهش اثر زنگزدگی که هنگام تماس مواد حفاری با قطعات فلزی داخل چاه اتفاق میافتد، باعث میشوند که کل سیستم سالم باقی بماند. بازار گزینههای متعددی برای حفاظت در برابر خوردگی ارائه میدهد، از جمله فرمولهایی که شامل ترکیبات آمینی یا مخلوطهای پلیمری هستند و روی سطوح فلزی مینشینند، بدون اینکه سایر ترکیبات مایع را دچار اختلال کنند. دادههای میدانی نشان میدهند که تیمهای حفاری که سطح مهارکنندهها را بهخوبی مدیریت میکنند، معمولاً شاهد کاهش خرابی تجهیزات و نتایج بهتر کلی از چاههای خود هستند. برای بسیاری از بهرهبرداران، دستیابی به تعادل مناسب بین حفاظت و عملکرد، به یک روش استاندارد در عملیات حفاری مدرن تبدیل شده است.
در سیستمهای گل حفاری، افزودنیهای سوخت واقعاً اهمیت دارند، چون پایداری حرارتی را افزایش میدهند و این امر برای دستیابی به نتایج خوب از عملیات حفاری کاملاً ضروری است. این مواد در گل ترکیب میشوند تا حتی در دماهای بسیار بالا نیز به کار خود به درستی ادامه دهند، چیزی که در عمق چاه اتفاق میافتد و شرایط بسیار داغ میشود. منظور ما افزودنیهایی مانند گزانتان گام است که باعث افزایش گرانروی گل میشود، همراه با محصولات مبتنی بر سلولز که به کنترل نشت گل کمک میکنند و جلوی نشستن ذرات حفاری را میگیرند تا در کف باقی نمانند. اکثر افرادی که در حوزه عملیات حفاری تجربه دارند، میگویند پیشرفتهای اخیر در فناوری افزودنیها تفاوت بزرگی را هم از نظر سرعت انجام کار و هم از نظر سازگاری بیشتر با محیط زیست ایجاد کرده است. با توجه به اینکه چاههای عمیقتر و شرایط سختتر به یک روش استاندارد در صنعت تبدیل شدهاند، این افزودنیها نقش بسزایی در حفظ عملکرد گل حفاری ایفا میکنند و همین امر باعث میشود امروزه این مواد در صنعت نفت اهمیت زیادی داشته باشند.
در سیستمهای گل حفاری، مواد مهارکننده خوردگی نقشی کلیدی در حفاظت از تجهیزات در برابر آسیبهای ناشی از محیطهای سخت حفاری ایفا میکنند. این مواد با ایجاد یک لایه نازک بر روی سطوح فلزی از تشکیل زنگ و سایر انواع تخریب جلوگیری میکنند. بسیاری از بهرهبرداران به موادی مانند محصولات آمینی و محلولهای فسفوناتی اتکا دارند زیرا این مواد اغلب در شرایط سخت میدانی نیز عملکرد قابل اطمینانی دارند. قوانین حفاظت از محیط زیست خطوط راهنمایی سختگیرانهای برای دستکاری و دفع صحیح این مواد تعیین کردهاند که شرکتها باید با دقت از آنها پیروی کنند تا از آسیب دیدن اکوسیستمهای محلی جلوگیری شود. مطالعات نشان دادهاند که انتخاب صحیح مواد مهارکننده خوردگی با کیفیت میتواند به طور قابل توجهی عمر زیرساختهای حفاری را افزایش دهد و در عین حال هزینههای گزاف تعمیر و نگهداری را در طول یک پروژه کاهش دهد.
امولسیفایرها نقش کلیدی در کارکرد صحیح سیالات حفاری بر پایه نفتی ایفا میکنند و به حفظ ثبات در شرایط بسیار سخت در عمق چاه کمک میکنند. در واقع، آنها از جدایش نفت و آب در طول عملیات جلوگیری میکنند و این امر باعث میشود کل سیستم تحت فشار به خوبی کار کند. بیشتر شرکتهای حفاری به سرفکتانتهای غیریونی یا آنیونی متکی هستند، چرا که این مواد معمولاً نتایج بهتری برای نیازهای خاص آنها فراهم میکنند. بدون امولسیفیکاسیون مناسب، سیالات بر پایه نفتی در مواجهه با دماهای بالا و تنش مکانیکی معمول در چاههای عمیق، دچار مشکل در حفظ تعادل میشوند. گزارشهای میدانی اغلب به مشکلاتی مانند تجزیه شدن امولسیفایرها یا عدم ترکیب خوب آنها با سایر افزودنیها اشاره میکنند. با این حال، صنعت در حال یافتن راههای خلاقانه برای غلبه بر این مشکلات است؛ از جمله تنظیم مجدد نسبت مواد شیمیایی یا توسعه عوامل پایدارکننده جدید که به جای رفع موقت مشکلات، عملکرد کلی سیستم را بهبود میبخشند.
افزودنیهایی که در سوخت استفاده میشوند، اهمیت زیادی در بهتر کار کردن مواد شیمیایی حفاری پیدا کردهاند، هرچند این واقعیت را نمیتوان نادیده گرفت که بسیاری از آنها مشکلات جدی برای محیط زیست ایجاد میکنند. افزودنیهای قدیمی معمولاً حاوی مواد شیمیایی سمی قوی هستند که اخیراً موجب شده نهادهای نظارتی و گروههای محیط زیستی دقت بیشتری در این زمینه داشته باشند. این فشار باعث شده شرکتها به سمت گزینههای سازگارتر با محیط زیست حرکت کنند. آنچه امروزه شاهد آن هستیم، فرمولهای شیمیایی هستند که طراحی شدهاند تا تأثیر کمتری بر طبیعت داشته باشند. برخی از تولیدکنندگان با مواد قابل تجزیه زیستی کار میکنند که بسیار سریعتر در سیستمهای آبی تجزیه میشوند، در حالی که دیگران با ترکیبات مختلفی آزمایش میکنند که تأثیر کمتری بر زیستگاههای حیات وحش منطقه دارند. بر اساس تحقیقات اخیر، روشن است که تغییر به این گزینههای سازگار با محیط زیست دیگر تنها مفید برای طبیعت نیست. شرکتهایی که نتوانند با این تغییرات هماهنگ شوند، ممکن است با مشکلات نظارتی مواجه شوند و متوجه شوند که دیگر با آنچه مشتریان امروزی از یک کسبوکار مسئولیتپذیر انتظار دارند، هماهنگ نیستند.
روشی که شرکتها از طریق آن از مواد شیمیایی حفاری خلاص میشوند تحت کنترل قوانین مختلفی است که با هدف حفاظت از محیط زیست وضع شدهاند. سازمانهای سراسر جهان از دستورالعملهای ارائه شده توسط گروههایی مانند EPA یا OSHA در مورد روشهای صحیح دستورزی پیروی میکنند تا این مواد موجب آلودگی منابع آبی یا خاک نشوند. با این حال رعایت تمام این قوانین کار آسانی نیست. بسیاری از کسبوکارها در درک دقیق اینکه چه کاری باید انجام دهند دچار مشکل هستند، چرا که قوانین در مناطق مختلف بسیار متفاوتند. وقتی شرکتها در مسائل انطباق قانونی اشتباه میکنند، معمولاً مجبور به پرداخت جریمههای سنگین یا تعطیلی موقت میشوند. این امر هزینههای مالی به همراه دارد و به میزان قابل توجهی باعث آسیب به سمعت آنها میگردد. ما شاهد بسیاری موارد واقعی در صنعت نفت و گاز بودهایم که عدم رعایت استانداردهای محیط زیست منجر به مشکلات حقوقی بزرگ و همچنین تخریب روابط با جوامع محلی شده است، به طوری که دیگر این جوامع به مسئولیتپذیری شرکتها اعتماد نمیکنند.
طراحی سیالات حفاری که نسبت به محیط زیست ملایمتر باشند، واقعاً در سالهای اخیر به مرکز توجه قرار گرفته است، عمدتاً به دلیل مقررات سختگیرانهتر و نگرانیهای رو به افزایش درباره سلامت سیاره ما. شرکتها در حال ابداع انواع فناوریهای جدید برای بهتر کردن عملکرد حفاری بدون آسیب چندان به طبیعت هستند. ما شاهد ظهور چیزهایی مانند ترکیبات گیاهی در این سیالات همراه با افزودنیهای کمسمی هستیم که باز هم به خوبی کار را انجام میدهند. به عنوان مثال، گل حفاری بیودگرادابل (قابل تجزیه بیولوژیکی) - این ماده پس از استفاده به صورت طبیعی تجزیه میشود و آلودگی را در بسیاری از مکانهای حفاری در آمریکای شمالی کاهش داده است. بیشتر افراد شاغل در این صنعت باور دارند که ما به سمت گزینههای سبزتر حرکت خواهیم کرد. آزمایشگاههای تحقیقاتی در سراسر جهان تلاش میکنند تا اثر کربنی فعالیتهای حفاری را کاهش دهند و در عین حال مطمئن شوند که این سیالات پس از انجام وظیفهشان به صورت ایمنی از بین میروند.
این طرحهای نگرشبه-آینده نه تنها نیازهای اکولوژیکی فعلی را برآورده میکنند بلکه در آمادهسازی برای مناظر نظارتی آینده نیز نقش کلیدی دارند، تا اطمینان حاصل شود شرکتها در مدیریت محیط زیست در جلو بمانند.
اخبار داغ2025-01-14
2025-01-14
2025-01-14
2025-01-14